Inmiddels in Samarkand

Waarbenjij.nu 1
De vluchten gaan probleemloos. We vertrekken op tijd, we komen op tijd aan en ook in Moskou gaat het prima. Midden in de nacht komen we aan op de luchthaven van Thashkent.
Eerst door de paspoortcontrole, dat gaat redelijk snel. Dan in de hal waar je de koffers kan ophalen, wat een chaos. En iedereen stond briefjes in te vullen. Wij hebben geen idee waarom of waarvoor. De briefjes die ik kan vinden zijn in het Oezbeeks, niet leesbaar dus. Maar gelukkig vonden we er ook een paar in het Engels. Frits wacht inmiddels bij de band op de koffers en spot de medewerker van Advantours. Sander en ik zijn inmiddels begonnen met het invullen van de briefjes. Het zijn invoer formulieren waarop je buitenlands geld en goederen moet aangeven, en dan ook nog in tweevoud. Een voor ons en een voor de douane. Later blijkt dat je deze formulieren nodig hebt om geld te wisselen en terug te wisselen.
Om 5 uur zijn we bij het hotel, het begint al licht te worden. Slapen, ontbijten en geld wisselen, in die volgorde brengen we de ochtend door.
Het hotel is monsterlijk groot en kitscherig, wel prachtig grote kamers. Geld wisselen is een belevenis op zich. Voor 200 euro krijgen we een pak geld dat nergens in past, dus verdelen we de buit.
We nemen een taxi om een aantal moskeeën en madrassah (scholen) te gaan bezoeken. Taxi's kosten bijna niets.
We zullen jullie niet vermoeien met alle moeilijke namen van de verschillende gebouwen, maar geloof ons het is indrukwekkend. We bezoeken ook nog het museum waar de oudste originele Koran bewaard wordt, uit 644. Het is nergens heel druk, het toeristenseizoen is in deze tijd al bijna voorbij omdat het te warm wordt.
Het is inderdaad warm, dus eerst maar lunchen. Ook dat kost bijna niets, 14 euro.. Met z'n drieën.
We nemen de metro terug, opnieuw een belevenis, bordjes lezen is een probleem, maar een goede kaart en behulpzame Oezbeken brengen ons terug naar het hotel. Helaas mogen we geen foto's maken in de prachtig versierde stations.
'S-avonds eten we heerlijk bij Caravan, live muziek en goed eten, meer kan een mens zich niet wensen. De rekening is iets hoger dan van de lunch maar nog niet schrikbarend.
Nog een afzakkertje en dan naar ons gigantische bed.
Zondag naar Samarkand. De reis duurt een uurtje of 5. Het duurt ruim een half uur voordat we de stad uit zijn en dan de weg naar Samarkand op rijden. Volgens de kaart is het een rechte weg en dat klopt. Alleen niet overal is de weg even goed. Soms zijn er grote kuilen of helemaal geen asfalt. We stoppen even bij een benzinestation om te plassen en wat water te kopen en dan verder.
Het landschap is niet echt spectaculair en verandert nauwelijks de eerste uren.
Dan komen we in een gebied aan de voet van een gebergte, we zien zelfs sneeuw, hier is het heuvelachtig en groener. We zien onderweg veel ezelkarretjes, schapen en koeien. Soms zien we mensen op het land werken. Heel veel benzine stations, oude, in aanbouw of in gebruik. Ook heel veel dichtgetimmerde huizen, die er vervallen uitzien. Mensen lijken weggetrokken te zijn. De weinige stadjes die we tegenkomen zijn bedrijvig en schoon. Het is trouwens wel opvallend dat het overal zo schoon is, geen rommel langs de weg en alles netjes geveegd.
Het hotel is prima. Leuk gesitueerd vlakbij een aantal bezienswaardigheden.
Op loopafstand dus dat lukte nog wel deze middag. Het eten dat we tot nu toe voorgezet hebben gekregen is lekker.
Het land verbaasd ons in positieve zin. Goed eten, vriendelijke mensen en prachtige cultuur.
Later in de middag raast er een zandstorm over de stad en regent het, maar gelukkig is dat maar van korte duur. De temperatuur blijft hoog, overdag is het ongeveer 35 graden, 's-nachts koelt het af tot een temperatuur waar we wel redelijk bij kunnen slapen
Morgenochtend gaan we weer vroeg op pad, voordat het echt warm wordt.