De laatste kilometers - terug naar Johannesburg

Hoi lieve mensen,
Ok even een foutje. Vorige verslag twee keer geplaatst. Maar beter twee keer dan niet, toch.
We zijn nu bezig aan de laatste paar honderd kilometers terug naar Johannesburg. Op dit moment in Kuruman, in een gezellige lodge, Red Sands Country Lodge, waar we net heerlijk hebben gegeten.
Vanuit de Kalahari richting Upington. Was wel wee even wennen, druk verkeer, verkeerslichten opletten gelezen dus.

28 mei 2018
Vanmorgen na het ontbijt, nog even langs de receptie, afrekenen en gedag zeggen.
Het is maar een kleine 20 kilometer naar Matamata. Grens over, blijkt dat we illegaal zijn. Ik had op de ingangspapieren vermeld dat we twee weken zouden blijven, de ambtenaar heeft ons ook maar een visum gegeven voor twee weken, dus wel zijn drie dagen over tijd. De douanier doet verder niet heel moeilijk maar adviseert voor de volgende keer gewoon een ruime marge te nemen. Sommige ambtenaren zijn heel stipt.
Prachtige rit naar Twee Rivieren. Onderweg genoeg te zien. Grote kuddes springbokken, gnoes, oryxen. Ook een aantal giraffen. Secretarisvogels, gieren, arenden, struisvogels. We schieten niet erg op want er is steeds wel iets nieuws te zien. En .... Een leeuw, hij ligt lui onder een boom, dicht bij de weg. Volgevreten staart hij ons aan, om vervolgens om te rollen om een dutje te gaan doen, naast het karkas van wat ooit een oryx was.
Verderop weer stoppen, eekhoorns?? Maar nee, een aantal schattig kleine stokstaartjes, een paar centimeter groot. In z'n achteruit, goede positie kiezen en genieten maar. Ze maken er een hele show van. De kleintjes doen zich tegoed aan de resten van en schorpioen, terwijl de volwassen de boel in de gaten houden. Het is net Meerkat Manor.
Rond vijf uur arriveren we in Twee Rivieren. Inchecken.... plekje zoeken. We komen terecht naast Hans. Een geboren Rotterdammer, die met zijn ouders in 1952 naar Zuid-Afrika is verhuisd. Grappige gesprekken zijn dat.
We installeren ons, nemen en biertje, kijken mensen.... wat wil je nog meer.
Lekker gegeten en kijken wat de dag van morgen gaat brengen.

29 mei 2018
Een dagje park. Na het ontbijt, rond half 9 het park in. Het is nog best fris een graad of 5. Koffie drinken doen we wel onderweg. Permit ophalen bij de gate en op weg richting Nossob. Het blijft lange tijd rustig, maar we rijden gewoon rustig rond. Vandaag is het gemsbokkendag. We zien vandaag echt honderden gemsbokken. De kuddes hebben verschillende samenstellingen. Een paar, tientallen, vijftig en meer. Ook voegen zich andere dieren bij de kuddes zoals springbokken, alleen of met een paar. Gnoes, struisvogels, je ziet de meest vreemde samenstellingen. Verder is het er rustig. Hier en daar een grondeekhoorn, en ja hoor...... daar zijn ze weer de honingdassen, we zien er twee door het gras hobbelen als ze opgeschrikt zijn door een jakhals. Grappige beesten zijn het. We spotten ook heel veel Kori bustards, die hele grote vogel., die we normaal genomen niet goed voor de lens kunnen krijgen. Deze keer wel gelukt. Hier en daar nog een secretarisvogel, die echt niet goed op de foto willen, je kijkt allen maar tegen hun kont aan.
Bij Melkvlei drinken we koffie, het is gewoon koud buiten, fris windje. Even plassen, maar zul je zien, zijn ze net aan de schoonmaak bezig. Wel een heel schoon toilet dus. We besluiten nog een drie kwartier naar het noorden te rijden en dan terug te gaan. Na de lunch rijden we op ons gemak terug, veel van het zelfde.
Rond half vijf terug op de camping, permit weer ingeleverd, tafel gereserveerd en een paar boodschapjes gedaan. Het is te koud om buiten te zitten, dus we liggen vroeg op bed. Half tien licht uit.

30 mei 2018
Het is vannacht ontzettend koud. Binnen ontbijt want buiten is het ... echt waar....
0 graden. Zo koud hebben we het nog niet gehad.
Ontbijt, koffie en dan weer onderweg. Uitschrijven, stempels halen, inschrijven, politie, douane. Neemt toch allemaal nog een half uurtje in beslag. Een douaneambtenaar met humor. Hij kijkt naar binnen in de camper. Ok, ik zie geen springbok, dus rijden maar.....
Half tien op naar augrabie Falls. Een prachtige rit, door een afwisselend landschap. In Upington even tanken, pinnen en een paar boodschappen doen voor de laatste dagen. Gezien de tijd besluiten we ook maar te lunchen, een halve pizza, nog ruim voldoende. Rond twee uur verder. Het landschap wordt wat vriendelijker. Rond oranje rivier worden volop wijnstokken gekweekt, enorme velden met wijnranken, die via irrigatiekanalen worden gevoed.
Men is bezig veel nieuwe velden aan te leggen, ziet er goed uit voor de toekomt. Rond vier uur komen we aan in Augrabie Falls. Inchecken, plaatsje zoeken op de camping. Waar we vrolijk worden opgewacht door de klipdassies en de aapjes.
Uiteraard een wandeling naar de waterval. Hij is prachtig, en is een mooie boardwalk aangelegd, zodat je overal gemakkelijk kan komen.
We koken vanavond zelf. We moeten een beetje door onze voorraad heen, want de tijd gaat dringen, nog drie nachtjes en dan moeten we alweer naar huis.

31 mei 2018
De zelfde 100 kilometer ook weer terug naar Upington. N14 richting Olifantshoek en dan door naar Kuruman.
We vertrekken om half tien vanuit Augrabie, nadat we nog even bij ochtend licht bij de waterval zijn wezen kijken.
Rond half drie arriveren we in Red Sands. Echt en geweldig plekje. Mooie camping, lekker rustig. We maken een wandelingetje en schuiven vanavond aan bij het diner. Heerlijk warm in het restaurant, want de temperatuur daalt snel als de zon eenmaal weg is.

Morgen een lange reisdag om het grootste aantal kilometers richting Johannesburg af te leggen. Waarschijnlijk een uurtje of zes rijden.
Dan zit deze trip er alweer bijna op. In Krugersdorp, de camper stofvrij maken, tassen in pakken en zaterdag morgen de laatste kilometers richting Johannesburg. Zaterdagavond laat vliegen we terug naar Amsterdam.
We melden ons waarschijnlijk pas weer als we thuis zijn. Dan zullen we ook wat foto's downloaden, want dat lukt onderweg niet zo.

Lieve vriendjes, tot gauw.