Nog niet gewend

We zijn inmiddels alweer bijna een week terug in Nederland en we kunnen niet wennen aan de kou.
Na ons bezoek aan de ouders van Gerald, het bezoek aan zijn school en het verhaal van de kip (die overigens best smaakte)op naar de Sipi watervallen. Daar moest natuurlijk gewandeld worden. Nou dat hebben we geweten. Een kilometer naar beneden en dan weer 900 meter ophoog, dat viel niet mee. Zeker niet als je ook nog een heel leuk laddertje op moet. Maar we hebben het overleefd en het was de moeite waard.
Na deze inspannende dagen, dan op weg naar Jinja, waar we net als vorig jaar nog een paar dagen gaan bijkomen. Het uitzicht is niet veranderd en ook de mensen niet, nog steeds even aardig.
De gaan ook nog een ochtendje winkelek in Jinja en komen dat midden in een gezellig verkiezingsoptocht terecht. Gaat daar toch een beetje anders dan hier.
De laatste dag brengen we door bij Gerald thuis. We worden allerhartelijkst ontvangen door Geralds tweede vrouw Grace, ze zijn afgelopen zomer getrouwd. De geven de tas met nog opgespaarde goederen af en hopen maar dat ze er blij mee zijn. We krijgen een trouwfoto en een gezellig rieten mandje als aandenken mee.
We eten nog 1 keer vis aan het Victoriameer en dan is het alweer tijd om naar het vliegveld te gaan. We willen niet weg, er is hier nog zoveel te doen.
Thuis gaan we e.e.a. regelen met betrekking tot het nieuwe project voor onze school. We houden jullie op de hoogte. Aan fotoboek en film wordt gewerkt. Binnenkort een update van het nieuwe project, het bouwen van een keuken bij de school in Kitwe.