Het waren 5 vermoeiende dagen
Blijf op de hoogte en volg Marjan en Frits
02 Oktober 2012 | Oeganda, Fort Portal
Hallo lieve mensen hier zijn we dan weer. Het heeft even geduurd voordat we weer toegang hadden tot internet. Op dit moment zitten we al in Fort Portal.
Even een samenvatting van de afgelopen dagen.
Zondag zijn we vertrokken uit Kampala, nadat de zuurkool met worst gisteravond goed ontvangen zijn, de pannen waren leeg.
We vertrekken vol goede moed en hooggespannen verwachtingen naar Kitwe en onze school. Het weerzien met Mary, onze gastvrouw, en Moses, de kok en huishoudster is hartverwarmend, het voelt inmiddels als thuiskomen.
Deze keer zijn er nog twee gasten, Park en Cathy uit Amerika, Los Angeles. We eten gezamenlijk en praten nog wat na over ons project. Park en Cathy zeggen hulp toe aan ons project. Geweldig.
Als we maandag aankomen op school worden we verwelkomt door de hoofdmeester en een aantal leraren. Uiteraard is ook de schoolinspecteur aanwezig, deze man leeft echt met ons mee. Eerst wat bijgepraat met de hoofdmeester, de school heeft er inmiddels wel een paar problemen bij, het aantal kinderen is gegroeid naar 930 en dagelijks komen er nog nieuwe leerlingen bij. Het gevolg is dat de klassen overvol raken. Tot 150 leerlingen per klas is geen uitzondering. Ze willen graag klassen van maximaal 55 leerlingen. Maar er zijn veel te weinig lokalen. Wel zijn er voldoende leraren, 14. Als er meer lokalen zijn, zullen er meer leraren te beschikking komen via de overheid. We maken een rondje langs alle klassen en zien inderdaad dat alle lokalen overvol zitten. Alles haringen in een ton zitten de leerlingen in de bankjes of op de grond.
Aansluitend gaan we naar de bouwplaats waar het nieuwe toiletgebouw moet komen. De fundering ligt er al. De werkers zijn bezig met het aanmaken van cement en zijn klaar om met de bouw te beginnen. En wij gaan natuurlijk helpen. De stenen liggen op een grote hoop en wij beginnen maar met het versjouwen van de stenen naar de bouwplaats. Al heel snel krijgen we hulp van de kinderen, in recordtempo zijn alle stenen verplaatst. De bouwers zijn eerst nog bezig met uitmeten, pas daaraan kunnen wij ons steentje bijdragen. Wij kunnen een beetje helpen met voegen en cement maken en aandragen. Aan het einde van de middag zijn er 7 lagen stenen gemetseld, niet slecht voor een dag. De zijmuren zijn al hoger, dus morgen kan er vrolijk verder gewerkt worden. De opvolgende dagen schiet het lekker op, er wordt hard gewerkt. De deurkozijnen worden opgemeten en afgeleverd. Na drie dagen is het hoogste punt bereikt. De ouders staan inmiddels op een wankel stellinkje van bamboestokken, aan elkaar gebonden met touw, en een aantal planken. Wij wagen ons er maar niet aan. Ook een aantal leraren werkt lekker mee. Als extraatje geven we hen een t-shirt en een petje.
Als we aan het werk zijn, staan er tijdens de schoolpauzes tientallen kinderen nieuwsgierig naar het hele gebeuren te kijken. Als het te gek worden besluiten Nanny en Marjan de kinderen weg te lokken bande bouwplaats, we voelen ons net de rattenvanger van Hamelen. Op het middenterrein gaan we liedjes zingen, Hollandse kinder liedjes. Als ons repertoire op is stappen we maar over op sinterklaasliedjes.
De dagen vliegen echt om en er is echt keihard gewerkt, na 5 dagen staat er dus een gebouwtje, en is er al een begin gemaakt met het stucken van de muren en de dakconstructie.
Vrijdag is onze laatste dag. Vandaag nemen we afscheid. De hoofdmeester heeft ook nog wat gasten uitgenodigd, vertegenwoordigers van de gemeente, de kerk en de natuurlijk de ouderraad. De kinderen verzorgen weer een programma, het schoolkoor zingt voor ons en de scoutinggroep vertoont zijn kunsten. Natuurlijk zijn er ook de nodige toespraken, sommige eindeloos, maar goed bedoelt. We merken dat onze inspanningen ook gevolgen hebben voor de gehele gemeenschap. De gemeente zegt 2 schoollokalen toe, meer bewaking en en toelage van 600.000 shilling voor de beste leerling van de school.
Ook roept de voorzitter van de ouderraad op om met z'n allen de projecten goed te onderhouden en dat ook van de ouders daarin een bijdrage wordt verwacht. Hopelijk is het kwartje nu gevallen. Na de lunch nog meer toespraken voordat Peter eindelijk aan de beurt is. Alle cadeautjes worden met gejuich ontvangen. Pennen voor alle klassen, t-shirts voor de zesde klas en voor de hoogste groep hebben we als afscheidscadeau toch nog woordenboeken kunnen bemachtigen. Als we de laptops te voorschijn halen, gaat er gejoel over het hele schoolterrein. Het dak gaat er spreekwoordelijk af.
In de dagen dat wij er waren is er ook elektriciteit aangelegd in de bibliotheek, zodat de computers direct in gebruik kunnen worden genomen. Het is inmiddels zes uur en tijd om afscheid te nemen. Na nog een toezegging aan de hoofdmeester dat we volgend jaar bij hem komen eten vertrekken we voor het vervolg van onze reis.
Morgen meer.
Even een samenvatting van de afgelopen dagen.
Zondag zijn we vertrokken uit Kampala, nadat de zuurkool met worst gisteravond goed ontvangen zijn, de pannen waren leeg.
We vertrekken vol goede moed en hooggespannen verwachtingen naar Kitwe en onze school. Het weerzien met Mary, onze gastvrouw, en Moses, de kok en huishoudster is hartverwarmend, het voelt inmiddels als thuiskomen.
Deze keer zijn er nog twee gasten, Park en Cathy uit Amerika, Los Angeles. We eten gezamenlijk en praten nog wat na over ons project. Park en Cathy zeggen hulp toe aan ons project. Geweldig.
Als we maandag aankomen op school worden we verwelkomt door de hoofdmeester en een aantal leraren. Uiteraard is ook de schoolinspecteur aanwezig, deze man leeft echt met ons mee. Eerst wat bijgepraat met de hoofdmeester, de school heeft er inmiddels wel een paar problemen bij, het aantal kinderen is gegroeid naar 930 en dagelijks komen er nog nieuwe leerlingen bij. Het gevolg is dat de klassen overvol raken. Tot 150 leerlingen per klas is geen uitzondering. Ze willen graag klassen van maximaal 55 leerlingen. Maar er zijn veel te weinig lokalen. Wel zijn er voldoende leraren, 14. Als er meer lokalen zijn, zullen er meer leraren te beschikking komen via de overheid. We maken een rondje langs alle klassen en zien inderdaad dat alle lokalen overvol zitten. Alles haringen in een ton zitten de leerlingen in de bankjes of op de grond.
Aansluitend gaan we naar de bouwplaats waar het nieuwe toiletgebouw moet komen. De fundering ligt er al. De werkers zijn bezig met het aanmaken van cement en zijn klaar om met de bouw te beginnen. En wij gaan natuurlijk helpen. De stenen liggen op een grote hoop en wij beginnen maar met het versjouwen van de stenen naar de bouwplaats. Al heel snel krijgen we hulp van de kinderen, in recordtempo zijn alle stenen verplaatst. De bouwers zijn eerst nog bezig met uitmeten, pas daaraan kunnen wij ons steentje bijdragen. Wij kunnen een beetje helpen met voegen en cement maken en aandragen. Aan het einde van de middag zijn er 7 lagen stenen gemetseld, niet slecht voor een dag. De zijmuren zijn al hoger, dus morgen kan er vrolijk verder gewerkt worden. De opvolgende dagen schiet het lekker op, er wordt hard gewerkt. De deurkozijnen worden opgemeten en afgeleverd. Na drie dagen is het hoogste punt bereikt. De ouders staan inmiddels op een wankel stellinkje van bamboestokken, aan elkaar gebonden met touw, en een aantal planken. Wij wagen ons er maar niet aan. Ook een aantal leraren werkt lekker mee. Als extraatje geven we hen een t-shirt en een petje.
Als we aan het werk zijn, staan er tijdens de schoolpauzes tientallen kinderen nieuwsgierig naar het hele gebeuren te kijken. Als het te gek worden besluiten Nanny en Marjan de kinderen weg te lokken bande bouwplaats, we voelen ons net de rattenvanger van Hamelen. Op het middenterrein gaan we liedjes zingen, Hollandse kinder liedjes. Als ons repertoire op is stappen we maar over op sinterklaasliedjes.
De dagen vliegen echt om en er is echt keihard gewerkt, na 5 dagen staat er dus een gebouwtje, en is er al een begin gemaakt met het stucken van de muren en de dakconstructie.
Vrijdag is onze laatste dag. Vandaag nemen we afscheid. De hoofdmeester heeft ook nog wat gasten uitgenodigd, vertegenwoordigers van de gemeente, de kerk en de natuurlijk de ouderraad. De kinderen verzorgen weer een programma, het schoolkoor zingt voor ons en de scoutinggroep vertoont zijn kunsten. Natuurlijk zijn er ook de nodige toespraken, sommige eindeloos, maar goed bedoelt. We merken dat onze inspanningen ook gevolgen hebben voor de gehele gemeenschap. De gemeente zegt 2 schoollokalen toe, meer bewaking en en toelage van 600.000 shilling voor de beste leerling van de school.
Ook roept de voorzitter van de ouderraad op om met z'n allen de projecten goed te onderhouden en dat ook van de ouders daarin een bijdrage wordt verwacht. Hopelijk is het kwartje nu gevallen. Na de lunch nog meer toespraken voordat Peter eindelijk aan de beurt is. Alle cadeautjes worden met gejuich ontvangen. Pennen voor alle klassen, t-shirts voor de zesde klas en voor de hoogste groep hebben we als afscheidscadeau toch nog woordenboeken kunnen bemachtigen. Als we de laptops te voorschijn halen, gaat er gejoel over het hele schoolterrein. Het dak gaat er spreekwoordelijk af.
In de dagen dat wij er waren is er ook elektriciteit aangelegd in de bibliotheek, zodat de computers direct in gebruik kunnen worden genomen. Het is inmiddels zes uur en tijd om afscheid te nemen. Na nog een toezegging aan de hoofdmeester dat we volgend jaar bij hem komen eten vertrekken we voor het vervolg van onze reis.
Morgen meer.
-
02 Oktober 2012 - 17:59
Koos En Henny:
Gelukkig nog wat dagen over om uit te rusten.......of komt daar ook niet veel van?
Vast weer veel bezichtigingen en/of dierenparken.
dat wordt dan ook weer genieten!
Nog veel plezier daar!
Poot, de hekoos -
02 Oktober 2012 - 18:04
Henny (van Koos):
PS.........ik had ook nog wel wat toe kunnen voegen aan jullie repertoire kinderliedjes..........
Had ff gebeld :)
again.........poot -
02 Oktober 2012 - 19:45
N@nno & @nj@:
Zo te lezen zit er schot in en door alle helpende handjes boeken jullie nog meer vooruitgang.
We hopen dat alles naar wens gaat en dat jullie een heel eind verder komen. Succes.
ps Geniet ook nog een beetje van het mooie weer hè (er van uitgaande dat het ook mooi is ;- ))
Groetjes NanAn -
03 Oktober 2012 - 09:52
Johan En Suus:
Lieve mensen, geweldig werk. Het komt nu goed op gang. Jullie zijn hun sinterklaas, hij bestaat dus echt. Met trots denken we aan jullie! Liefs uit regenachtig Delft. -
04 Oktober 2012 - 17:01
Netty:
Ja ja ik lees het wel weerrrrrrrr, goed bezig hoor!!!
Beter weer dan hier denk ik zo!. Herfst goed begonnen hoor, dus geniet ook nog een beetje vd zon als jullie daar tijd voor hebben?! :-)
Alles hier z'n gangetje hoor, niks bijzonders, even.......
Dikke kus en Njoyyyyyy
Tante ;-p
-
08 Oktober 2012 - 15:58
Jezusje:
Tjonge jonge, dat is harder werken dan thuis. En geen ramen op de vingers laten vallen ofzo?
Geniet nog maar van het lekkere weer, want hier is het niet veel meer. Tot gauw XX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
