Alweer in Jinja

Hallo lieve mensen,
Het is alweer een dag of negen geleden dat we contact hebben gehad met de buitenwereld. Tja, in een groot deel van Oeganda, heb je toch nog niet de beschikking over alle moderne communicatiemiddelen.
Na het werk op de school vertrekken naar Isasha, in het westen van Oeganda. Het is de bedoeling dat we daar de boomklimmende leeuwen gaan vinden. Ja ze bestaan echt. Helaas kunnen we nog geen foto bijsluiten om het te bewijzen.
Al direct de eerste avond hebben we geluk, we vinden eerst twee leeuwinnen in een boom met een een aantal welpjes spelend in de buurt. Later op de weg terug vinden we nog een jong mannetje in een boom. Missie geslaagd dus.
Maandag de eerste oktober reizen we verder naar Kitchwamba, verder in het noorden. We verblijven in Kingfisher Lodge, met een prachtig uitzicht over het park. Helaas blijven we hier maar een nacht, als tussenstop naar Fort Portal.
Daar logeren we weer bij Ineke, in Ruwenzori View Guesthouse. Vanaf hier zullen we morgen gaan wandelen in Semliki National Park. 
De wandeling naar de warmwaterbronnen is gelukkig niet al te inspannend. Er is een mannelijke en een vrouwelijke bron, de vrouwelijke is meer spectaculair. We koken er onze eitjes, de onze gids, Moses, keurig uit het hete water vist, beetje zout er op en happen maar, ze zijn goed heet. 
De volgende dat lopen we een eigen route, via het dorp, naar een Lodge met prachtig uitzicht, waar we lunchen. Wat is het leven toch verschrikkelijk.
De volgende fase is naar Murchison Falls, we vertrekken vroeg want het wordt een lange dag. Later blijkt nog veel langer dan gedacht. 
Op een gegeven moment loopt de temperatuurmeter op tot aan het kookpunt. Dit beloofd niet veel goeds. We hebben een lekke radiator, het koelwater loopt eruit, hoe gaan we dit oplossen midden in rimboe. 
Gerald leent en jerrycan en water en vult de radiator bij. Helaas is dat maar van korte duur. We verliezen ongeveer een halve liter per kilometer, dan is de weg nog wel heel lang. We moeten het met horten en stoten wel kunnen redden tot aan Massindi. We moeten nog ongeveer 4 keer stoppen voordat we daar zijn. Tijdens de lunch probeert Gerald de auto te laten maken,  dat gaat ongeveer twee uur duren, dat vindt hij te lang en we vervolgen onze weg, we kopen onderweg een potje kerriepoeder en twee jerrycans en stoppen bij een waterput om deze te vullen. Op zich ook wel een belevenis. We stoppen nog een keer of tien. Inmiddels zijn we al ruim elf uur onderweg, we weten niet meer hoe we moeten zitten of hangen of weet ik veel.
Uitgeput komen we om kwart over acht aan in Fort Murchison. Even douchen en dan nog even eten. Wat een dag.
Gelukkig maakt het verblijf hier alles goed. Het is eens geweldige plek met uitzicht op de Nijl. 
We zitten op ongeveer een half uurtje van het park, dus dat ziet goed. We maken een aantal boottochtjes en gameddrives. Er is echt weer van alles te zien. Nijlpaarden blijven altijd leuk om naar te kijken. Er zijn ook genoeg vogels te spotten. De laatste dag verrast Gerald ons met een zonsopgang ontbijt. W komen net op tijd bij het water aan om de zonsopgang te fotograferen. Een plaatje. We stappen in de boot en gaan een stukje varen. Als we eenmaal onderweg zijn, komt de verrassing, Gerald heeft voor ontbijt gezorgd. We zoeken een rustig plekje, en onder het wakend oog van een paartje visarenden, eten we ons ontbijt. Wat een rust. Twee pannenkoekje, met bacon en stroop, een broodje, jam en boter, koffie en thee alles is er.
Nu weten we ook waarom Gerald zo geheimzinnig deed gisteravond.
We varen nog een klein uurtje en gaan dan terug naar de kant. We willen het vandaag niet te laat maken.
Terug aan de wal staat Gerald ons breed lachend op te wachten, surprise.
Nog een korte gamedrive door de Delta, maar vanochtend komen we niet heel veel spectaculair wild tegen. Wel ligt er een heel grote kudde hartenbeesten bij elkaar op een stuk zandgrond. We kunnen ze niet tellen, zoveel zijn het er.
We werpen nog een laatste blik op de Nijl, en verlaten dan het park voor de laatste keer deze vakantie.
Inmiddels zijn we aangekomen in Jinja, waar we onze laatste dagen van de vakantie slijten.
Hopelijk kunnen we nog een keertje internetten voordat we weer terugkomen.