Sodwana Bay en Tembe Elephant Park

Lieve mensen,
Op dit moment gaat het goed met de WiFi. Ons verblijf aan het strand en in Tembe waren geweldig.
Liefs vanuit een warm Zuid-Afrika.

12 november
Vandaag een reisdag. Van Foresters Arms door Swaziland naar de grens met Zuid- Afrika.
Het is een lange rit, maar het is prachtig. Alles is heel groen en het ene mooie vergezicht volgt het andere op. Bij Manzini draaien we de N3 weer op richting Manzini. De snelweg loopt dwars door de stad, lekker druk dus, en ze zijn erg aan de weg bezig. Eindelijk komt de afslag naar Big Bend in zicht en rijden we via de MR8 naar de grens.
Ongelofelijk hoe snel we door de douane zijn. Echt in record tempo, Swaziland uit en Z-A in.
Op de N2 kunnen we lekker doorrijden. Vanaf de grens is het nog eindje naar de afslag bij Hluhluwe. Dan is het nog ongeveer 60 km. naar Sodwana Bay.
Om vier uur komen we toch wel enigszins gaar aan. Inchecken, een biertje bij het zwembad en een beetje bijtrekken.
De accommodatie is iets anders dan gisteren. Geen mooi gedekte tafels en mooi geklede bediening, hier plastic op de tafel en eenvoudig geklede bediening.

13 november
Een heerlijk relax dagje. We gaan lekker naar het strand. Helaas voor ons, stormt het best hard, maar de temperatuur is wel aangenaam. We blijven even kijken bij de boten met de duikers die hier vertrekken. Ze komen maar moeizaam door de sterke branding. We lopen een eind langs het strand en proberen nog wat te liggen achter een duin, maar dat is geen onverdeeld succes. Frans weet ons alle drie over te halen om een duik te nemen in zee. De branding en onderstroom zijn echt sterk. En het valt niet mee om jezelf staande te houden. Eerlijk is eerlijk het is een belevenis, zwemmen in de Indische oceaan.
We eten nog een tosti in de strandtent en zijn dan het gebulder van de wind wel zat. Terug naar de auto en geven onze zelfbenoemde “beach assistant” zijn fooi. Hij heeft keurig op de auto gepast.
Na een potje kaarten, dat ruimschoots door de heren wordt gewonnen, is het alweer tijd om te gaan eten. Strand maakt moe en hongerig, dus na het eten zijn we wel weer toe aan wat slaap.

14 november
Een rustige start vanmorgen. Even na half tien verlaten we Sodwana Bay en rijden richting Tembe. Het is maar een korte rit.
Voor elf uur zijn we al in Tembe. Het eerste wat we spotten als we nog maar 5 meter het park in zijn, is een hele grote olifant. Hij steekt heel rustig het pad over. Na het inchecken bij de prachtige dames van de receptie hebben we ruim de tijd voor de lunch, die om twee uur geserveerd wordt. Om drie uur de eerste game drive.
Het begint geweldig. Het blijkt dat we en lekke band hebben en de auto moet even langs de garage. Onze chauffeur Veli geeft aan dat hij ons bij de hide zal afzetten en dan de band gaar wisselen. Onderweg naar de hide komen we al olifanten tegen op de weg. Ze komen ons tegemoet lopen.
Hier blijft het vandaag niet bij, ze komen regelmatig van alle kanten. Nu weten we waaraan het park zijn naam te danken heeft. Om elke hoek staat een olifant of ... twee.
We stuiten ook op een moeder met een al wat ouder jong. Maar ze is nog heel beschermend en doet wel lelijk tegen ons, getrompetter is niet van de lucht. En op een gegeven moment zijn we omringd door vier olifanten.
We gaan op zoek naar de leeuwen. Er is een stel leeuwen gesignaleerd. Ze zijn bezig om een nieuwe generatie te produceren. De leeuwin is door dit mannetje haar vorige welpen verloren, hij wil zijn eigen nageslacht. Omdat ze veelvuldige paren blijven ze op een plek. Het is een kort maar heftig spektakel, met veel gegrom en gegrauw.
Natuurlijk zijn er ook de impala’s en nyala’s.
Na het diner bij het vuur, waar we kijken naar de plaatselijke dansgroep. Tegen tien uur rollen we om van de slaap. Morgen is het weer vroeg dag.

15 november
Om vijf uur gaat de wekker. Een licht ontbijt en dan onderweg voor de ochtend drive. We beginnen rustig. We spotten de eerste giraffen. Ook een olifant hoort er weer bij vanochtend. Het is een jong mannetje dat ons een beetje uitdaagt, hij probeert te imponeren en gooit met zand. Telkens zet hij een stap naar de auto toe, tot hij wel heel dicht bij staat. Hij kijkt nog eens en gaat dan in z’n achteruit. Drie, vier stappen dan draait hij zich om, en al zand strooiend verdwijnt hij in de struiken.
We spotten nog wat prachtige nyala-mannetjes, met hun mooie, donkere vacht.
Een impala bok blijft mooi langs de weg liggen als we langs rijden. Al met al een goede ochtend.